..sa wakas..

Medyo masakit na ang mga mata ko. Hindi naman ako kasi sanay na magbabad sa computer at isa pa, malabo na ang mata ko. Naiisip ko lang, paano kaya kung sa pagtanda ko, unti-unting mawawala ang paningin ko. Paano kaya 'yun? Hindi ko na magagawa ang mga bagay na dati-dati kong ginagawa. Masyado ba akong madrama? Sa totoo lang kasi, matagal ko na itong naiisip. Parang gusto ko na rin kasing ihanda ang sarili ko na may posibilidad na dumating ang araw na mawawalan na ako ng paningin. Pero sa palagay ko naman hindi iyon mangyayari...
Nanonood ako ng pelikula gamit ang computer (hindi kasi ako marunong mag-operate ng DVD player namin). First Day High ang pinanood ko, grabe nga eh ang tagal-tagal na iyong ipinalabas ngayon lang ako nagkainteres na panoorin iyon. Hay! Hindi talaga kasi ako mahilig sa mga ganyan. Dahil sa pelokulang iyon, naisip ko na ang isang araw ay maaring magdulot ng malaking epekto sa mga susunod na araw sa buhay mo. Nakikita ko ang implikasyon nito sa buhay ko -- isang araw lang nang mangyari iyon; na nakatabi ko siya sa upuan at ngayon napakaespeyal na ng taong iyon sa akin.
"It's better to do things right than to do it nicely." Natutunan ko din yan sa pelikula, Minsan kasi hindi lahat ng mabuting intensyon, maganda ang kinalalabasan. Kahit na nais mo pang makatulong kung hindi naman kailangan ang tulong mo, mas mabuti pang huwag na lang umimik dahil iyon ang mas tamang gawin -- ang huwag makialam.
Sa wakas, nahanap ko na ang flash drive ko! Ngunit hindi ko naman talaga iyon hinanap (hehe!!).
Hindi ko na alam kung anong ilalagay ko pa. Sa sunod na lang, basta sa wakas may blog na ako.